27 januari
Case
"Een afgelegen plek is een plaats voor hemelse demonen."
(Dogen Kigen, Raihai Tokuzui)
Kort
Ook hemelse demonen hebben we in de bek te kijken. Maar wel voorzichtig.
Iets langer
Ik weet het. Gisteren besprak ik deze zin al. Vandaag ga ik hem anders interpreteren. Mogelijk heeft Dogen het niet zo bedoeld, maar deze zin kan ook gelezen worden als een oproep om je wel degelijk af en toe terug te trekken, al was het maar om je 'hemelse demonen' even een plek te geven.
Geef toe, 'hemelse demonen', is een interessante term. De Oud-Griekse filosoof Socrates sprak ook over 'demonen', die hem de inspiratie leverden om een verregaand filosofisch leven te leiden. Soms kan een retraite - of zelfs gewoon een meditatiesessie - ook op die manier werken. Voor de ene is zo'n retraite misschien vooral een moment van rust. Voor een ander is het een tijd waarin alle twijfels, angsten, onzekerheden, moeilijke emoties de ruimte kunnen krijgen. Om ze er te laten zijn. Om ze door te maken, op een manier die in het dagelijkse leven niet makkelijk lukt. Misschien zijn het oude spoken, allerlei soorten unfinished business die de tijd moeten krijgen om verteerd te worden. Misschien zijn het nieuwe dromen, nieuwe idealen die je vragen om je leven anders in te richten, om moedige beslissingen te nemen, en het roer om te gooien. Ook die hebben tijd en ruimte nodig om doorvoeld te worden, om onderzocht te worden of ze zinnig zijn. Als je, zoals in meditatie, niet beweegt, niet spreekt en niet blijft vaststeken op je gedachten, is het veilig om dat soort dingen door te maken. Je hoeft niets te beslissen, dat is voor later. Nu doorvoel je alleen maar. Zo ruim mogelijk. Zo eerlijk mogelijk. Zo kun je heel wat stormen doorstaan. Tot de hemel opklaart. En kun je je leven mogelijk grondig herinrichten, als je hemelse demonen voor een goede zaak bleken te staan. Of je kunt de storm gewoonweg laten passeren, als je hemelse demonen verleidelijke onzin bleken te vertellen.
Voor de hele reeks, klik hier.