Wat ben ik? Wat wil ik zijn? Waar wil ik voor staan?
Hoe geef ik zin aan mijn leven en richting aan mijn handelen?
Wil ik voortgaan zoals ik bezig was? Of wil ik het anders?
Dit zijn kernvragen voor ieder van ons. Meer dan we ons soms bewust zijn, kosten die vragen ons moeite. Terwijl vroeger onze persoonlijke levensloop door de omgeving werd vastgelegd, zijn we vandaag vrijer dan ooit om vorm te geven aan ons eigen leven. Dat is een groot goed. De keerzijde van deze vrijheid is een kolossaal toegenomen individuele verantwoordelijkheid. Voor elk aspect van ons leven staan we alleen in de keuze. Ook voor vraagstukken rond zingeving. De evidente (en soms ook onderdrukkende) steun van buitenaf is verdwenen. Maar ook interne steun vinden is niet zo eenvoudig: hoe weten we of we onze ‘echte’ stem volgen?
Soms wordt dit afgedaan als een luxe-probleem. Onterecht. Wie last heeft van existentiële onzekerheid, krijgt rake klappen. We kunnen ons lusteloos voelen, verkrampt, leeg, mislukt, onzeker, bang, gefrustreerd, vreselijk boos of gewoonweg miserabel. Als ons leven vergald wordt door een gevoel van zinloosheid, is het tijd om op zingeving te werken.